Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2009

Άνθρωποι

με το Α κεφαλαιο(οπως καταλαβατε)

Γεια σας μετα απο πολυ καιρο.Συγχωρεστε με αλλα ειμαι της αποψης οτι πρεπει κατι να εχεισ να γραψεις για να γραψεις.Αυτο το κατι εμενα μου το δωσε ενα περιστα τικο που συνεβη πριν 4-5 μερες.Ψιλοαημαντο αλλα μου προκαλεσε μια ευχαριστη εκπληξη.Ηταν μεσημερακι γυρω στις 3 και πηγαινα με 2 φιλους καπου.Ψιλοεβρεχε κατι σαν χιονονερο.Ειχαμε παρει το λεοφωρειο και εκει που κατεβαιναμε τρωω μια απιστευτη σαβουρα (ευτυχως δεν χτυπησα σοβαρα αν και θα μπορουσα ανετα) γλιστρωντας στη ραμπα που εχει για τα ατομα με τις ειδικες ανγκες.Η εικονα για γελια και για κλαματα.ΚΑι εκει που ποανε οι φιλοι μου να με σηκωσουν σταματει ενα αυτοκινητο διπλα μας με μια κυρια γυρω στα 45.εχοντας δει τι ειχε γινει ρωταει τους φιλους μου αν ειμαι καλα και αν θελουμε να μας παει καπου,να μας βοηθησει.Της απαντησαμε ευγενικα οχι ,ειπαμε ευχαριστουμε και φυγαμε.Μετα συνηδειτοποιησα οτι η πραξη αυτη της κυριας ηταν ακρως ανθρωποκεντρικη (αν και δυστυχως ασυνηθιστη) και χαρηκα πολυ βλεποντας οτι υπαρχουν και τετοια ατομα μεσα σε αυτην τη σαπια κοινωνια που ζουμε,να νοιαστουν δηλαδη για εναν αγνωστο και να ναι προθυμοι να τον βοηθησουν τη στιγμη που ολοι νοιαζομαστε για τον εατυουλη μας αγνοωντας τους αλλους..Να ναι καλα οπου και να ναι και να ανταμειφθει για τη σκεψη της.Το τραγουδι του βιντεο αφιερωμενο σε αυτην την κυρια και σε οσους σκεφτονται σαν κι αυτη.Ας απομονωσουμε εμεις τους αλλους ας μην απομωνωθουμε εμεις.

5 σχόλια:

the monkeys είπε...

Ναι είναι σπάνιο, αλλά όχι και τόσο ώστε να λέμε και "πάλι καλά". Βασικά αν αρχίσουμε να σκεφτόμαστε έτσι για όλους στο τέλος λέμε..ε αει στο διάολο πια..αφού δεν με βοηθάνε, δεν θα βοηθάω ούτε εγώ αυτούς..και έτσι γίνομαστε όλοι μία από τα ίδια.

Ανώνυμος είπε...

Κατι παρομοιο μου τυχε πριν λιγες μερες. Διασχιζω την Τσιμισκη, και στο υψος της Βενιζελου ο πακετας που ειναι δυο αυτοκινητα μπροστα μου , (παγωμενος και μουσκεμα απο την βροχη) πλακωνεται στα φρενα , και κατεβαινει απο το μηχανακι στην μεση του δρομου. Και κει που ολοι οι απο πισω ειμαστε ετοιμοι να τον αρχισμουμε στα μπινελικια καθως μετα βιας αποφυγαμε την συγκρουση, σκυβει στον δρομο, παιρνει ενα τραυματισμενο περιστερι και το παει εξω απο τον δρομο! Τελικα υπαρχουν και Ανθρωποι....Λιγοι αλλα υπαρχουν.

seniorita είπε...

ευτυχώς που υπάρχουν και τέτοιοι ακόμα για να δικαιολογούμε τον όρο ''άνθρωπος'' που μας χαρακτηρίζει...
μη χάνεσαι!!

wert01gf είπε...

Ο φόβος της αποχής από τον όχλο.

BlaCk piTt είπε...

Χάνουμε την εμπιστοσυνή μας στους άλλους. Υιοθετούμε το αμερικάνικο. Υπάρχει παντού εγκληματικότητα.

Ξεχνούμε πως είμαστε Έλληνες και ζούμε σε μια γειτονιά.